निराकार जरी ।
विश्वरूप घेई
परमाणू होई ।
गगन हे..!
दैवी संपत्ती असलेले गुण कोणते याचे
वर्णन चालले आहे. त्यात मार्दव या गुणाचे स्वरूप समजावून सांगतांना दिलेली उपमा.
परी महाभूतें पोटीं वाहे । तेवींचि
परमाणूमाजीं समाये । या विश्वानुसार होये । गगन जैसे ॥
काय सांगों ऐसें जिणें । जें जगाचेनि
जीवें प्राणें । तया नांव म्हणें । मार्दव मी ॥ १७३ १७४ / १६
आकाश असीम आहे. पण ते पंचमहाभूते पोटात धारण करते तसे परमाणूरूपातही सामावते. ‘स्व’
मधे न आणता जसे विश्व आहे तसे ते होते. त्याप्रमाणे ‘स्व’ बाजूला ठेवून जीवमात्रांसाठी
जगत राहणे या गुणाला मी मार्दव म्हणतो.
No comments:
Post a Comment