निषिद्ध
कर्माचे । मूळ जसे वाढे
धावे पुढे
पुढे । जन्मशाखा..!
संसाररूपी वृक्षाचं, त्याच्या
विस्ताराचं वर्णन करताना दिलेली उपमा-
प्रतिपादिती अभिचार । आगम जे परमार ।
तेही पानीं घेती प्रसर । वासना वेली ॥
तंव तंव होती थोराडें । अकर्माचीं
तळबुडें । आणि जन्मशाखा पुढें पुढें । घेती धाव ॥ १६७, ६८ / १५
जारणमारणादि निषिद्ध कर्मरूपातली मुळं
मोठी होतील तसतशी वासनावेल विस्तारत जाते. त्यातून जन्मशाखा पुढे पुढे धाव घेत
राहतात..
No comments:
Post a Comment