जळी खेळे
चंद्र । असून नभात
तसाच देहात ।
खेळे भक्त..!
खर्‍या
भक्ताचे स्वरूप सांगताना दिलेली उपमा- ‘येरी शरीराचिया सलिलीं । असतेपण हेचि साउली
। वाचूनि चंद्रिका ते ठेली । चंद्रीच आहे ॥’ १३८/८ - पाण्यात चंद्र
दिसला तरी खरा चंद्र आकाशात असतो त्याप्रमाणे खरा भक्त शरीररूपात दिसत असला तरी तो
माझ्याशी एकरूप झालेला असतो.
‘जे जाळ जळी पांगिले । तेथ चंद्रबिंब दिसे आंतुडले । परी थडिये काढूनि झाडिले
। तेव्हा बिंब के सांगे ॥’ १३८/९ - पाण्यात जाळं टाकलं तर
पाण्यातलं चंद्राचं प्रतिबिंब जाळ्यात अडकल्यासारखं दिसतं. पण काठावर आणून जाळं
झटकलं तर चंद्र खाली पडेल का? अडकलेय असं वाटणं हे अज्ञान. ज्ञान झाले की सत्य
समजते हे सांगताना ही उपमा दिलेली आहे.
No comments:
Post a Comment