जिवाच्या
भीतीने | असा अडकला
पंख विसरला | अज्ञानात..!
जैसी ते शुकाचेनि आंगभारे । नळिका
भोविन्नली एरी मोहरे । तरी तेणे उडावे परि न पुरे । मनशंका ॥ ७६/६
ज्ञान प्राप्त करून घेण्याची क्षमता
असूनही देहभावात लडबडलेला माणूस, उडता येण्यासाठी पंख आहेत हे विसरून आपण पडू या
शंकेनं नळीला लोंबकळत राहणार्या पोपटासारखा देहात अडकून राहतो.
Very true...
ReplyDeleteVery true...
ReplyDelete