कमळ फुलता । गंध
ओसंडला
लपविता आला ।
नाही त्याला..!
जैसी कमळकळिका
जालेपणे । हृदयीचिया मकरंदाते राखो नेणे । दे राया रंका पारणे । आमोदाचे ॥ तैसेनि
मातें विश्वीं कथित । कथितेनि तोषें कथूं विसरत । मग तया विसरामाजीं विरत । आंगे
जीवें ॥ १२७, १२८/१०
पूर्ण उमललेले
कमळ आपला गंध लपवून ठेवू शकत नाही. राजा रंक सार्‍यांना त्याचा आनंद मिळतो.
त्याप्रमाणे माझ्या भक्ताला भक्तीचा आनंद लपवता येत नाही.. माझे वर्णन करण्याच्या
आनंदात त्याला सगळ्याचा विसर पडतो...
No comments:
Post a Comment